Bandung

Vandaag niet zo vroeg op hoeven staan maar wel vroeg gewekt door de muezzin die oproept tot het rituele gebed en dat om 04.30 uur ,jeetje wat een herrie en de moskee staat naast het hotel dus dat kan niet missen, de muezzin vervult dus in de islam dezelfde de functie als vanouds de kerkklokken bij ons in het christelijk geloof.

Daarna gaan wij om 09.00 uur voor een stadswandeling in Bandung.

Bandung is een stad met een Nederlandse geschiedenis, we zien nog vele gebouwen uit de koloniale tijd

Daarna een prachtig wandeling door de zeer smalle straatjes van de volkswijken in Bandung, waar de mensen het niet bepaald breed hebben maar onze gids heeft juist daar onze flesjes water gekocht want deze mensen kunnen het wel gebruiken. In een van de smalle straatjes was een kleine werkplaats waar een familie wajangpoppen maakt, over een pop maken doen ze drie dagen, de man doet het houtsnijwerk, de vrouw naait de kleding en de zoon gaat ze beschilderen, prachtig

Je moet wel oppassen als je wilt oversteken want dat gaat niet gemakkelijk

Om 13.00 uur gaan we met de bus naar de Wayang Golek fabriek, waar ook hier de bekende Wajangpoppen worden gemaakt, maar hopelijk kan ik daar aan het eind van de middag meer over vertellen

Indonesië, aanreis, Djakarta (voorheen Batavia), Bogor( voorheen Buitenzorg) en Bandung

Vliegen kan je samenvatten in een paar woorden: Check in, Security, Gate, Transfer Luggage, Immigration en Douane. Met die woorden kan je van Schiphol naar Djakarta door het volgen van wat bordjes op een vliegveld. Schiphol vinden we groot, maar Doha lijkt groter en Djakarta International is zeker zo groot als Schiphol. Doha in Quatar. Mensen die van voetbal houden die kennen die naam van het WK in Quatar. Ik had er nauwelijks van gehoord. We vlogen met Air Qatar. Eerst in 5 en een half uur naar Doha en daarna nog ruim 7 en een half uur naar Djakarta. De reis ging bijna vlekkeloos. Enige turbulentie en een enkele volle kotszak daargelaten. Toch raakte ik wat in paniek. Ik zat in een ander deel van het vliegtuig dan Weia en Lisa en bij het verlaten van het vliegtuig in Doha wachtte ik hen in de slurf op.Maar ze kwamen niet. Ik wachtte tot ik niemand meer uit het vliegtuig zag komen. Ik wist zeker dat ik voor hen het vliegtuig uit was gegaan. Foute boel dus. Weia had alle papieren van de volgende vlucht bij zich. Daar sta je dan om 12 uur 's nachts op een vliegveld dat je niet kent. Goede raad was duur. Ik liep dus maar richting Transfer. Onderweg werd ik door Lisa gebeld. Die hadden mij bij het vliegtuig niet gezien en dachten dat ik doorgelopen was. Hoe dit kwam was eenvoudig. Het vliegtuig had twee slurfen. We hadden op elkaar gewacht. Met een belletje was het weer opgelost en bij de transfer, voor de Security troffen we elkaar weer. Doha is groot. Na de Security gingen we met een trein naar de C gates en daar aangekomen, gingen we, na het inchecken, in een bus die ons over het vliegveld naar het vliegtuig reed. Via een ouderwetse trap het vliegtuig in en 8 uur later stonden we in Djakarta, waar we werden opgewacht door de reisleider. Die zich introduceerde door te zeggen dat hij geen reisleider was maar een 'rijseter'

Met een bus door de spits in Djakarta naar het hotel. Djakarta is groot er wonen volgens de gids 12 miljoen mensen en ik had het idee dat ze allemaal hadden bedacht om de auto te pakken. Druk, druk druk. Drie uur later waren we in het hotel. Onze kamer was op de 18e verdieping, te hoog voor insecten en ander ongedierte. We waren best moe, na in totaal meer dan 24 uur reizen. In het hotel gegeten. Snel het licht uit en slapen dus. Enig punt. Een lamp wilde alleen maar niet uit als we ook de airco uitschakelden. We hebben het licht en de airco maar aangelaten. Op het aanbod van de reisleider om nog even Chinatown in te gaan zijn we niet ingegaan.

Dag 2 Van Djakarta naar Bandung.

Vanochtend om 7 uur gegeten. Nasi goreng. Lekker. Daarna een ochtendwandeling door Chinatown. Kleine kraampjes, druk. Je krijgt niet alleen de felle kleuren van de bijzondere groenten mee, maar ook hompen rauw vlees. En ook de geuren van de markt. Luchtvochtigheid 100 procent, felle zon en 29 graden. Alle zintuigen worden geprikkeld. Veel indrukken. Daarna een wandeling door de oude binnenstad. Enkele resten uit de koloniale tijd bewonderd. Daarna de stad uit richting Bogor. Daar was een tweehonderd jaar oude botanische tuin Kebun Raya. Indrukwekkend. Die Hollanders konden wat. Bijzondere orchideen, kolossale bomen en prachtige bloemen. In Bogor gelunched en toen door naar Bandung. Daar kwamen we om 20.00 uur aan. Buiten gegeten. Goed te doen. Ik begin te snappen waarom de mensen in de jaren na de oorlog terug verlangden naar Indonesië

Nederlandse ophaalbrug uit de koloniale tijd

8e dag Ierland

Alweer de laatste dag in Ierland, nu in de hoofdstad Dublin, alleen vandaag is het niet zo warm als afgelopen week we hebben nu 14 à 15 graden, jammer maar we mogen niet klagen.

Dublin is echt een prachtige stad, aangezien we niet zoveel tijd hebben om Dublin te bezichtigen gaan we eerst met de bus een rondje Dublin doen zodat we globaal een indruk krijgen van deze stad met prachtige gevels en vooral café 's en kroegen

Om 15.00 uur werden we weer bij de bus verwacht om vervolgens naar het vliegveld te gaan, alles verliep soepel, zijn op tijd geland op Schiphol maar voordat we onze koffers konden ophalen waren we 20 minuten aan het lopen, jeetje dat viel niet mee...... Lisa ging weer met de trein naar de Den Haag, die was snel thuis, wij moesten nog even rijden maar waren uiteindelijk 23.50 uur thuis. we kunnen er met een goed gevoel terugkijken op een mooie reis.

7e dag Ierland

Deze morgen worden we wakker in het prachtige Breaffy House Resort, een groot statig pand op een landgoed, vlakbij het natuurgebied de 'Conomara', dat we gister bezocht hebben.

Het is nogal een doolhof, omdat er meerdere uitbreidingen zijn vastgeplakt aan het originele pand, maar toch is het erg mooi. Beide (Henk en Weia, en ik) hebben we een balzaal van een hotelkamer, waar het allemaal erg netjes is.

Vanuit dit prachtige kasteel rijden we met de bus een heel stuk door dit erg mooie land, en komen we uiteindelijk aan in het plaatsje Galway, waar we even goed drie uur hebben om de stad te verkennen, waar we ons even opsplitsen, Henk ging richting het openbare museum, en Weia en ik zijn even gaan shoppen. Opnieuw hebben we erg veel mooie Ierse wollen producten gezien, maar toch zijn we niet geslaagd, misschien morgen nog even.

(Leuk weetje over de laatste foto, hier zie je een oude stadsmuur uit de 17e eeuw, waar een gigantisch winkelcentrum omheen gebouwd is, zodat deze historische locatie goed bewaard blijft, maar de ruimte toch gebruikt kan worden)

Na dit leuke plaatsje zijn we weer verder gegaan richting Dublin, onze eindbestemming voor de dag (en ook deze vakantie). Onderweg stoppen we nog even bij het kasteel van Athlone om de afstand wat te verdelen. Hier maken we een groepsfoto met onze groepsleider Anton, en scoren we even een hapje te eten.

Een lange reis later zijn we dan toch eindelijk aangekomen in het enigszins bewolkte Dublin (nagenoeg de eerste wolken die we deze week hebben gezien, we waren al bijna vergeten hoe deze eruit zien). Toch mag dit de pret niet drukken, want we hebben een mooi hotel, en een prima maaltijd gehad.

Nou zijn we klaar om in de rust te gaan, en morgen de stad te verkennen, voordat we ons verplaatsen naar Dublin Airport voor de vlucht terug.

6e dag Ierland

Wederom een zonnige dag, weer rond de 23 à 25 gr. wat wil je nog meer behalve dat Lisa haar lichte huid enigszins roze is verkleurd en daar ook wat last van had, geen van ons had bedacht om zonnenbrandcreme mee te nemen naar Ierland, een leer voor de volgende keer.

Wij zijn vanochtend vroeg op pad gegaan, zaten om 07.00 uur aan het ontbijt en om 08.00 uur in de bus , we hadden een lange rit te gaan naar het Connemara National Park met uitgestrekte veengebieden waar nog steeds turf wordt gestoken maar een prachtig park.

Vervolgens Kylemore Abbey bezocht, ooit gebouwd als een kasteel, later is het overgenomen door de Benedictijnse nonnen uit Ieper [België] die er een klooster van maakten en er een meisjeskostschool van maakten. De oude abdij ligt aan een oever van een meer, ontzettend mooi gelegen.

Nog 2 dagen te gaan wat gaat de tijd toch snel vooral met een gezellige groep en een vrolijke reisleider

5e dag Ierland

Je zou het niet zeggen maar we zitten in Ierland met gemiddeld 20 à 25 graden en volop zon, iedereen van onze groep had ook wat warmere kleding genomen want Ierland staat niet bekend om het warme weer, maar dit overtreft alles, echt geweldig zou onze gids Anton zeggen, hahaha

's Morgens rijden we door het bijzondere maanlandschap van de Burren, een enorm groot kalksteengebied waar tussen vele spleten met vele verschillende planten, behoort tot Unesco Werelderfgoedlijst.

4e dag Ierland

Dag 4 begon met een rondrit in een stel paardenkoetsjes, eigenlijk voor gisteren gepland maar door de grote drukte kon het niet doorgaan, dus had Anton onze reisleider geregeld dat we vandaag konden deelnemen.

Hiervoor reden we naar het pittoreske plaatsje Killarney, een prachtig (en tegelijk extreem toeristisch) plaatsje, vol met hotels en bed & breakfasts, erg massaal maar alsnog wel erg mooi. De koetsjes waren bedoeld voor 6-8 mensen, dus we moesten ons even opsplitsen. Omdat het zo uit kwam zat ik (Lisa) bij een andere koets in, maar dat was natuurlijk geen probleem, alle medereizigers zijn namelijk stuk voor stuk fijne, openhartige mensen.

Het ritje was erg mooi, door een nationaal park naar een oude burcht. De koetsiers hebben allemaal vergelijkbare humor, erg droog en veel woordgrapjes, maar dat maakt het wel erg komisch. Die van ons stelt alle dames voor als zijn toekomstige ex-vrouw, en zijn eerste vraag aan mij was of ik nog opzoek was naar een echtgenoot... Ik heb hem voor deze keer maar afgewezen omdat zijn adem nog wat naar de alcohol van de vorige avond rook.

Na dit erg mooie koetsritje reden we door naar het plaatsje Adare, volgens Anton ooit uitgeroepen tot het mooiste plaatsje van Ierland, en of het helemaal klopt weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat het een erg mooi plaatsje is. De buschauffeur heeft ons er bij het bezoekerscentrum uitgegooid waar we even heerlijk hebben gezeten voor een bakje koffie met een gebakje, oftewel genieten.

De laatste tussenstop van de dag was meteen een flinke, namelijk het Bunratty Castle en Folk Park, een 15e eeuws kasteel dat prachtig mooi is gerestaureerd, met daaraanvast een openluchtmuseum zoals we dat ook in Arnhem hebben. En wat was het mooi zeg, het kasteel konden we van binnen bekijken, maar de trappetjes waren erg stijl, daarom hebben we Weia maar even buiten op haar wandelstok-kruk geparkeerd, en zijn Henk en ik even naar boven geklauterd. Met twee handen aan de leuningen lukte het goed om naar boven te komen, maar op sommige plekken was het trappetje dusdanig stijl dat we even achterstevoren weer naar beneden moesten.

Ook het openlucht museum was zeer geslaagd, met een heleboel nagebootste gebouwtjes, van een oud schooltje, een vissershut maar ook een kroegje. Verschillende soorten vee waren aanwezig in het park, en er waren een paar leuke winkeltjes, waar Weia en ik nog goed geslaagd zijn. En natuurlijk niet te vergeten, het personeel was gekleed in de toepasselijke traditionele kledij.

Tussen de activiteiten door hoef je je niet druk te maken dat je je verveeld in de bus, want Anton heeft altijd wel wat te vertellen, van verhaaltjes over limerickjes, ervaringen met zijn vorige reisgezelschappen, maar de uitspraak die we nog vele jaren zullen oprakelen is 'dames en heren, denk om de op- en afstapjes alstublieft!', een uitspraak die ook zeer gepast is, aangezien Ierland op meerdere punten simpelweg niet vlak is.

Tot slot zijn we inmiddels gearriveerd in ons hotel in Ennis, onze thuisbasis voor morgen en overmorgen.

3e dag Ierland

Het begon al fraai deze derde dag in Ierland. Na een stevig ontbijt onder een fraai zonnetje met de bus op weg naar de start van de ring of Kerry, de ringweg van het schiereiland Kerry. Alle grote bussen gaan linksom op de ring. Dit komt, omdat twee bussen elkaar niet of nauwelijks kunnen passeren, zo smal is de weg soms.

Onze eerste stop was een demonstratie schapendrijven met een border collie. De hond kent vier fluitsignalen en dat is het links, rechts, vooruit en stop. Met deze vier fluitsignalen dirigeert de schaapherder de hond zo dat die de kudde een bepaalde richting laat uitgaan, eventueel worden schapen die dreigen te ontsnappen terug naar de kudde geleid. Fantastisch om te zien en het mooiste kwam nog. Samen met de hond kon de schaapherder de kudde verdelen, zo dat hij bijvoorbeeld vier schapen uit de kudde een bepaalde richting uitdrijft. Fantastich zou onze reisleider Anton zeggen, en dat was het ook. De schaapherder vertelde dat 1 hond 10 mensen vervangt bij het drijven. De schaapherder neemt veelal meerdere honden mee naar de kudde. De hond kan maar ongeveer 3 kwartier werken en moet dan worden vervangen door een verse hond.

Na de demonstratie weer in de bus en via verscheidene uitkijkpunten naar een restaurant gegaan voor de lunch. Reisleider Anton legde de procedure uit: Precies om half een naar binnen, via de winkel naar het afhaalpunt. Daar je bestelling doen. De tray wordt door personeel meegnomen naar een plaats in het restaurant en je krijgt een plek in het restaurant toegewezen. Eventuele warme maaltijden wordt door personeel daar bezorgd. Binnen 10 minuten zaten 40 man te eten. En binnen een uur weer verder. Fantastich zou onze reisleider Anton zeggen.

Lisa ik hadden Fisch and chips en Weia at een sandwich.

Tijdens de rit zong Anton nog een fraai lied en vertelde honderd uit, Van de politiek via het geloof naar het hoe en waarom van de jaartelling. Een soort Maarten van Rossum, we eindigden in een fraai park en op weg naar het hotel draaiden we nog een cd met Ierse liederen. Om 1800 uur weer in het hotel. En na een goede maaltijd nu in de rust. Al met al een mooie dag. In de spiegel zien we dat we alle drie verkleurd zijn en op het nieuws zag ik dat de Ierse televisie waarschuwde om je goed in te smeren, want de zon schijnt ongekend fel en je bent zo maar verbrand. Niet verwonderlijk voor een land waar veel vrouwen rood haar hebben en een lelieblanke huid. Morgen verder., geschreven door Henk