Geschreven door Lisa.

In Ketapang verbleven wij in een erg bijzonder hotel, namelijk eentje waar de gang en de lobby open zijn aan de buitenwereld, erg mooi om te zien. Het zorgt er overigens wel voor dat de kamers erg warm zijn bij binnenkomst, omdat de warmte in de gang blijft hangen. Gelukkig zit er een erg mooi zwembad bij.

Weia heeft de avond in het hotel niet mee gegeten, ze is nog steeds niet fit.

De ochtend in Ketapang bezoeken we een lokale markt, met een 'natte' en 'droge' afdeling, vooral de 'natte' afdeling is erg mooi om te zien, met veel kleurrijke bergen vers fruit en groenten, maar ook allerlei geportioneerde stukken vlees en vis, allemaal in nogal donkere overdekte steegjes. Het ruikt sterk, maar wel erg bijzonder om te zien.

Vanuit Ketapang maken we de tocht naar de veerpont, die ons met bus en al over zet van Java naar Bali, een bootritje van zo'n 45 minuten. Hierna zijn we doorgereden naar ons nieuwe hotel, eigenlijk meer een resort met een receptie vooraan, en individuele hutjes voor de gasten. Even verderop ligt het bijbehorende restaurant met (warm!) zwembad, en 20 meter verderop kun je zo de Java zee inlopen, heerlijk luxe en ook goed om bij even uit te rusten.

Er zijn nog twee medereizigers niet fit, en onze reisleider heeft geregeld dat er een arts komt naar het hotel om wat controles uit te voeren. Weia kon ook even nagekeken worden, en dat was een goede ervaring. Na een berg met medicijnen krabbelt ze inmiddels langzaamaan weer wat op.

Na aankomst bij het hotel staat er verder niks meer op het programma en kunnen we dus echt even bijkomen, wat we dan ook gretig gedaan hebben.

De volgende dag in Lovina is de ochtend vrij, en is er in de middag alleen een korte excursie. Henk en Weia kiezen ervoor even lekker uit te rusten in het hotel, zelf ben ik wel mee geweest. Bij deze excursie bezoeken we de enige Boeddhistische tempel van Bali, waar (opvallend genoeg) voornamelijk witte mensen ijverig zitten te bidden voor Boeddha. De tempel is erg indrukwekkend, met veel mooie beelden van Boeddha in zijn verschillende posities, tegelijkertijd is het een oase van rust met veel bloemen, stromend water en trappetjes.

Na de tempel staat er nog een bezoek aan een warmwater bron op het programma. Dit klinkt er mooi natuurlijk, maar de Balinezen hebben bij de bronnen gewoon een stel zwembaden aangelegd, wel met het echte bronwater, wat door de nabije vulkaan sterk is vermengd met zwavel. Het scheelt dat de geur niet enorm sterk is, en het water een heerlijke 37 graden, dus echt even genieten.

Inmiddels is het 18 februari, en vandaag is het programma weer iets gevulder. Deze dag vertrekken we om 9 uur, van Lovina met als eindbestemming Ubud. Dit doen we met een andere bus, omdat de bus die we op Java gebruikt hebben simpelweg niet geschikt is voor de steile en vooral ook smalle weggetjes van het Balinese binnenland. Daarom worden onze koffers per vrachtwagen naar het hotel gebracht, terwijl onderweg een aantal stops maken.

Hier zijn we begonnen met een bezoek aan een aantal watervallen, waar je naar een flinke klim midden door het regenwoud bij terechtkomt.

Het is erg mooi om te zien, maar ook iets waar Henk en Weia voor kiezen dit over te slaan, vooral ook omdat de klim er naar toe toch best intens is. Toepasselijk genoeg ging het tijdens de wandeling er naar toe ook nog eens regenen, ach ja het is tenslotte regenseizoen.

Na onze stop bij de watervallen zijn we doorgegaan naar een kratermeer, waar we een mooi gemanicuurde tuin bezoeken, met daarbij een prachtige Hindoeïstische tempel. Tevens is dit de locatie voor onze lunch.

Vanuit hier zitten we weer even in de bus, waar we onderweg met vele haarspeldbochtjes nog een groot aantal aapjes aan de kant van de weg kunnen zien. De laatste stop op ons programma vandaag is een bezoek aan de botanische tuin van Bali, een stuk minder mooi dan dit op Java, maar wat mij betreft alsnog de moeite waard.

Hier wordt het duidelijk dat het toch echt nog wel het regenseizoen is helaas, want plotseling breekt de hemel open en begint het keihard te regenen. Weia was zo slim geweest om de regenponcho mee te nemen, Henk en ik waren helaas tot op het bot toe doorweekt, gelukkig waren veel van de groep dit ook dus konden we de malaise delen.

Om half 5 vanmiddag zijn we aangekomen bij ons nieuwe hotel, het Sthala Ubud, een prachtig hotel gebouwd tegen een flinke heuvel aan, wat ervoor zorgt dat de 'begane grond' met het restaurant behoorlijk naar beneden is, terwijl de entree van het hotel op de 5e verdieping is gelegen.

Dit was het voor nu, morgen nog weer een verhaaltje!