Vliegen kan je samenvatten in een paar woorden: Check in, Security, Gate, Transfer Luggage, Immigration en Douane. Met die woorden kan je van Schiphol naar Djakarta door het volgen van wat bordjes op een vliegveld. Schiphol vinden we groot, maar Doha lijkt groter en Djakarta International is zeker zo groot als Schiphol. Doha in Quatar. Mensen die van voetbal houden die kennen die naam van het WK in Quatar. Ik had er nauwelijks van gehoord. We vlogen met Air Qatar. Eerst in 5 en een half uur naar Doha en daarna nog ruim 7 en een half uur naar Djakarta. De reis ging bijna vlekkeloos. Enige turbulentie en een enkele volle kotszak daargelaten. Toch raakte ik wat in paniek. Ik zat in een ander deel van het vliegtuig dan Weia en Lisa en bij het verlaten van het vliegtuig in Doha wachtte ik hen in de slurf op.Maar ze kwamen niet. Ik wachtte tot ik niemand meer uit het vliegtuig zag komen. Ik wist zeker dat ik voor hen het vliegtuig uit was gegaan. Foute boel dus. Weia had alle papieren van de volgende vlucht bij zich. Daar sta je dan om 12 uur 's nachts op een vliegveld dat je niet kent. Goede raad was duur. Ik liep dus maar richting Transfer. Onderweg werd ik door Lisa gebeld. Die hadden mij bij het vliegtuig niet gezien en dachten dat ik doorgelopen was. Hoe dit kwam was eenvoudig. Het vliegtuig had twee slurfen. We hadden op elkaar gewacht. Met een belletje was het weer opgelost en bij de transfer, voor de Security troffen we elkaar weer. Doha is groot. Na de Security gingen we met een trein naar de C gates en daar aangekomen, gingen we, na het inchecken, in een bus die ons over het vliegveld naar het vliegtuig reed. Via een ouderwetse trap het vliegtuig in en 8 uur later stonden we in Djakarta, waar we werden opgewacht door de reisleider. Die zich introduceerde door te zeggen dat hij geen reisleider was maar een 'rijseter'

Met een bus door de spits in Djakarta naar het hotel. Djakarta is groot er wonen volgens de gids 12 miljoen mensen en ik had het idee dat ze allemaal hadden bedacht om de auto te pakken. Druk, druk druk. Drie uur later waren we in het hotel. Onze kamer was op de 18e verdieping, te hoog voor insecten en ander ongedierte. We waren best moe, na in totaal meer dan 24 uur reizen. In het hotel gegeten. Snel het licht uit en slapen dus. Enig punt. Een lamp wilde alleen maar niet uit als we ook de airco uitschakelden. We hebben het licht en de airco maar aangelaten. Op het aanbod van de reisleider om nog even Chinatown in te gaan zijn we niet ingegaan.

Dag 2 Van Djakarta naar Bandung.

Vanochtend om 7 uur gegeten. Nasi goreng. Lekker. Daarna een ochtendwandeling door Chinatown. Kleine kraampjes, druk. Je krijgt niet alleen de felle kleuren van de bijzondere groenten mee, maar ook hompen rauw vlees. En ook de geuren van de markt. Luchtvochtigheid 100 procent, felle zon en 29 graden. Alle zintuigen worden geprikkeld. Veel indrukken. Daarna een wandeling door de oude binnenstad. Enkele resten uit de koloniale tijd bewonderd. Daarna de stad uit richting Bogor. Daar was een tweehonderd jaar oude botanische tuin Kebun Raya. Indrukwekkend. Die Hollanders konden wat. Bijzondere orchideen, kolossale bomen en prachtige bloemen. In Bogor gelunched en toen door naar Bandung. Daar kwamen we om 20.00 uur aan. Buiten gegeten. Goed te doen. Ik begin te snappen waarom de mensen in de jaren na de oorlog terug verlangden naar Indonesië

Nederlandse ophaalbrug uit de koloniale tijd