Wadi Rum
Woensdag 9 mei 2018
Na een voor Weia onrustige nacht, ze had veel pijn na een dag lopen in Petra, hadden we een goed ontbijt in het hotel. Klokslag een kwartier voor de afgesproken tijd kwam de chauffeur bij het hotel. Dus we waren op tijd weg, bestemming Wadi Rum, een beschermd woestijngebied.
Het zou zo ongeveer twee uur rijden zijn tot Wadi Rum. Onderweg wees de driver ons op een oud station. Ik had al enige tijd gezien dat er een smalspoorbaan naast de weg liep. We stopten bij het station om een foto te maken van een oude diesellocomotief en een aantal wagons.
Het was voor mij wel weer iets bijzonders, zo’n smalspoorbaan. In heel Jordanie geen spoor te bekennen en dan zoiets. Tijdens het fotograferen viel mij al op dat in de verte een rookpluim de komst van een trein inleidde. Ik bleef natuurlijk wachten. Langzaam kwam die trein dichterbij en ineens zag ik dat het geen diesel was, maar een stoomlocomotief met rijtuigen en een paar wagons. Bijzonder om te zien. Gelukkig hebben we tegenwoordig geen filmrolletjes meer, want anders waren ze allemaal opgegaan. Het bleek een oude Turkse stoomlocomotief te zijn met rijtuigen uit het begin van de 20e eeuw. De twee wagons hadden affuiten, waarop machinegeweren konden worden bevestigd. De fotosessie duurde wat langer, vooral nadat ik door de machinist was uitgenodigd om nog even het station binnen te gaan. Hij had een apparaat uit Holland in het station. Wat het was weet ik niet, maar het kwam uit een machinefabriek uit Alkmaar. Weia en de driver werden ongeduldig en tenslotte liet ik mij overhalen deze ware treasure site te verlaten.
Op naar Wadi Rum. Aangekomen bij de gate moesten wij ons bij de plaatselijke politiepost melden en na het betalen van entree mochten we het gebied in. Op naar het tentenkamp.
Daar aangekomen kregen we tent 50, een mooie drie persoons bivaktent. Nadat we ons hadden geïnstalleerd hebben we gelunched in de tent. Je moet in dit land wel van olijven, yoghurt en plat brood houden, maar als je ervan houd is Jordanie je land.
In de middag hebben we een korte jeepsafari gedaan. Weia en ik en een nieuwe driver. Mooie woestijn.
Thee gedronken, zeep en thee gekocht en foto’s gemaakt. Aan het einde van de rit kwamen we nog even in een zandstorm terecht. Indrukwekkend, zo is het prachtig weer en zo is het een soort dichte mist, maar dan van fijn, nee zeer fijn, zand
.
Het belooft een koude nacht te worden. Maar eerst een diner in de buitenlucht. Morgen meer, misschien met minder Engelse woorden.
Foto's volgen nog en het uploaden lukt momenteel niet
Reacties
Reacties
Ik zal u de feiten besparen over waar en wanneer ik voor het laatste een smal spoor heb gezien. Toch weer een boeiend geschreven verhaal. Een klein kijkje over jullie schouder. We lezen niets over onrust en andere akelige ding, terwijl jullie reizen in een gebied niet geheel vrij van zorgen, en dat moet ook zo blijven.
Reis samen genietend rustig verder en deel dat zo af en toe met ons.
Ik heb het vanochtend nog even nagelezen, het is zogenaamd meterspoor. Dus 1 meter breed ipv 1.45. De spoorlijn was indertijd bedoeld om de gelovigen naar Medina te vervoeren, maar wordt nu gebruikt voor fosfaatvervoer en natuurlijk die toeristentrein. Vanochtend zag ik op CNN dat er oorlogshandelingen waren tussen Israel en Iran, met aanslagen op Syrisch grondgebied. We merken hier in Jordanie niets van dat alles. Daarbij komt dat we de krant hier niet kunnen lezen vanwege het wat bijzondere lettertype. Wel zagen we hier veel politie op straat, maar dat was normaal volgens de driver. Kortom hier is alles rustig. Nu ik dit schrijf hebben we net een Jordaanse zender op de tv, daaruit bleken inslagen in een buurt waar wij morgen langs komen. We gaan dan naar de Dode Zee en vandaar weer naar Amman. Mocht er meer zijn dan houden we je op de hoogte.
Hallo Andries, dit antwoord komt van Henk zoals je zult begrijpen!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}