Maandag 7 mei 2018

Na het ontbijt zijn we om 9 uur uit Amman vertrokken. Daar was het toen nog mooi weer. Een half uur later was het even uit met de pret. Bij een stoplicht werden we vanachter aangereden, een kop-staartbotsing gelukkig alleen blikschade, maar er moest gewacht worden op de politie, dat duurde even. Maar binnen een uur reden we weer.

Onderweg van de chauffeur een lekkernij uit Jordanie gekregen, het was een soort warm gebakken zachte kaas met pistachenoten en suikerstroop. We gingen naar Mount Nebo, een Christelijk bedevaartsoord, waar Mozes zou hebben uitgekeken naar het beloofde land, indrukwekkend.

De mensen woonden hier al duizenden jaren, ver voordat wij door inpoldering Nederland schiepen.

Hierna gingen we naar een st. Georgekerk in Madabe. Dat was een Grieks Orthodoxe kerk met een mozaïek van het beloofde land.

Hier regende het al een beetje, vervolgens gingen we naar Kerak daar was het grootste kruisvaardersburcht in Jordanie. Dit was ons kortste bezoek ooit. We waren nog maar net binnen de muren van deze ruine toen het hard begon te regenen en ook Weia kon die stijle wegen niet met krukken belopen. Ze bleef in eerste instantie achter in een kleine ruimte bij de burcht. De gids van de burcht ontfermde zich over haar. Ik klom een stukje naar boven en toen de regen niet ophield zijn we samen teruggegaan naar de auto.

Toen op weg naar Petra. Dat was nog bijna drie uur rijden. Het landschap waar we door reden was, op zijn zachtst gezegd nogal eentonig. Stenen, stenen en nogmaals stenen, een woestijngebied zonder enig leven op een paar schapen en geiten na. Om ongeveer 18.30 uur aangekomen in Petra, mooi hotel. Nog wat gegeten van het buffet, nu lekker en in de rust.