Amman , hoofdstad van Jordanie
Zondag 6 mei 2018
Het ontbijt in het hotel was niet best. Moskou spande jaren de kroon voor wat betreft een slecht ontbijtbuffet, maar dit is een goede tweede. Droog wit brood en geen toast apparaat. Oploskoffie en wat vlees en kaas. Voor mij was het wat beter. Ik nam lauwe gebakken aardappelen met worst en wat groente en ook olijven, die waren trouwens heerlijk. Dus ik gaf een mager zesje en Weia een dikke 4.
Om 11 uur afgehaald door de chauffeur en die bracht ons naar de oude Romeinse stad Jerash, ongeveer 50 km ten noorden van Amman. Ook wel genoemd: Het Pompei van het Middenoosten.
Op een zeker moment is Weia op een bankje onder een boom gaan zitten, terwijl ik door de oude ruines liep. zWe zijn er zeker anderhalf uur geweest. Daarna heerlijk gegeten, een traditionele Jordanese lunch, het waren allemaal lekkere hapjes, met hummus, olijven, salades, warm brood, en een mixed grill. Later in de middag de citadel van Amman gezien. Ook indrukwekkend. We sloten de dag af met een Italiaanse pasta bij het hotel. Daarna vroeg gaan slapen, we hadden nogal wat in te halen.
Foto's volgen nog, het internet is heel traag
Reacties
Reacties
Respect voor Weia dat ze deze uitdaging aangaat. En ja Henk ook respect voor jou omdat je zo tekstvast bent en de juiste plaatjes maakt.
Wat weer een mooie foto’s. Kleurrijke beelden met bijbehorende verhalen vliegen via het web onze kamer in. Kamelen met wificode, paard met wagen, dames met hoofddoek, zag er ook een met een kruk, en natuurlijk Petra. Wat moet dat indrukwekkend zijn.
Bij slechte ontbijten ga je verlangen naar bijvoorbeeld de KFC op Schiphol.
Wens jullie nog veel reisplezier en gun ons zo af en toe een blik, een schrijfsel van jullie avontuur.
Grt. Andries&Co
je maakt wat mee zo'n dinsdag. Racete in Petra een meneer op krukken Weia voorbij met de woorden: Ik ben toch sneller, waarop ik fijntjes opmerkte dat hij twee krukken had en Weia maar een. Zo zie je maar weer geluk zit hem in twee krukken, kan je met topspeed door Petra. Het ene moment bespreken we nog in alle rust opgemerkt dat we goed geslapen hebben en dat het mooi weer is, knalt een drukke meneer achter op de auto van ons. Ben je zo weer een uur achter op schema, gelukkig konden we dat uur die dag nog terugpakken. In de allerimposantste kruisvaardersburcht ruine die we ooit hebben gezien begon het zo te plenzen dat we van schrik naar de auto vluchtten, mooi dat de chauffeur even weg was, werden we nog drijfnat. Het is een vakantie met uitersten Andries, van striemende regenbuien naar schurend saharazand in slechts een paar uur. Van zoete papaya die zure gekleurde knollen blijken te zijn. Het is het land van duizend en een verhaal. Doe Ko de groeten van Weia en Henk Inshalla.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}