Dag 4:
Vanochtend vroeg opgestaan om de spullen te pakken en ons klaar te maken voor het vertrek naar Ayutthaya. Ayutthaya is de oude hoofdstad van Thailand maar is in een oorlog helemaal platgebrand. Het
enige wat nog over is zijn de tempels die van steen waren gemaakt (de rest was allemaal van hout). Voor vandaag staat op het programma om twee verschillende ru?nes/tempels te bezoeken en daarna
door te gaan om in te checken in een hotel die we alleen voor overdag hebben.Dit omdat we deze avond de nacht-trein richting Chiang Mai gaan nemen.
De tempels in Ayutthaya zijn erg bijzonder en behoorlijk verschillend van elkaar. De eerste tempel die we bezoeken heeft een aantal Boeddha beelden waarvan alleen het lijf er nog is. De Birmezen
die de stad verwoest hebben, hebben de hoofden namelijk meegenomen, op een na. Moeder natuur heeft dit Boeddha-hoofd overigens opgesloktdoor middel van een boom erom heen te laten groeien!
De tweede tempel was een hele grote, met een mooi uitzicht overde stad Ayutthaya. Hier was ook een heel grote liggende Boeddha, en hier heb ik wat kaartjes gekocht die ik nog even
op de bus moet doen!
Aangekomen in het hotel dat we overdag hebben, ga ik naar mijn kamer om mijn zwembroek aan te doen en een lekker verkoelende duik in het zwembad te nemen dat op de derde etage van het hotel ligt.
Het zwembad is overigens gewoon een buiten zwembad waar de kamers om heen zijn gebouwd, erg lekker.
Na het diner, wat overigens weer heerlijk was, is het dan zover; we gaan naar het station waar de trein ons oppikt om koers te zetten naar het Noorden van Thailand waar bergen en jungle de
standaard is. De trein zelf lijkt wel een aardig op de trein die ons in 2009 van Moskou naar Ulanbataar heeft gebracht, maar dan iets confortabeler. De groep is over drie wagons verdeeld, waarvan
het grootste deel in wagon 8 zit. De gehele trein heeft overigens airco wat zorgt voor een aangename temperatuur, maar ook voor kou bij het slapen. Niet dat er veel geslapen wordt want in de trein
lopen medewerkers van de trein halve literflessen bier te verkopen die we met een aantal van onze groep rijkelijk leeg drinken (totaal aan flessen bier: 22, met ongeveer 10 man). De rest van de
trein hoort overigens ook van ons feestje en al snel komen een Duits meisje, en een Amerikaanse jongen bij ons zitten en wordt het een gezellige avond.
Dag 5:
We komen 's ochtends rond een uur over 11 aan in Chiang Mai, waar de busjes alweer klaar staan om ons richting hetmooie Amora hotel te brengen. De dag is relatief rustig, met enkel een bezoek aan
de Doi Suthep tempel die boven op een van de omliggende bergen ligt. De reis naar de tempel wordt deze keer niet gedaan in de minibusjes maar in pick-up trucks met achterop overdekte
zitgelegenheid. Helaas is de tempel ontzettend toeristisch wat, in combinatie met vermoeidheid, een niet overweldigende indruk achterlaat; jammer maar helaas. 's Avonds is er nog een optionaal
'Kantoke diner'. Dat is een diner waarbij je op de grond op kussens zit en er tijdens het eten een show wordt opgevoerd. Na de voorstelling steken we met zijn allen een wens ballon aan, deze ballon
vult zich dan met rook en stijgt daardoor op om grote hoogten te bereiken; nou alleen nog hopen dat de wens uitkomt!
Dag 6:
Vandaag begint niet erg positief voor mij want tijdens het ontbijt krijg ik last van mijn buik en lichte diarree wat ervoor zorgt dat ik de ochtend wandeling door de stad mis. Toch wil ik wel met
de excursie van deze middag mee, dus na het nemen van een paracetamol ga ik weer in het minibusje zitten voor de tocht richting de berg waar we deze middag de zogenaamde Jungle Flight mee gaan
maken (dit is overigens een optionele excursie). Bij deze 'Jungle Flight'
zijn we van boomtop naar boomtop gevlogen via gezekerde staalkabels; wauw! De excursie heeft me een enorme adrenaline kick gegeven die ervoor zorgt (samen met de paracetamol) dat ik me opperbest
voel en volledig kan genieten van de extreem mooie uitzichten die je hebt vanuit de boomtoppen midden in de jungle hebt. De platformen tussen de bomen zitten
op verschillende hoogtes maar zijn gemiddeld rond de 50 meter hoog. Maar het idee dat er eigenlijk niks mis kan gaan haalt zelfs de mensen met extreme hoogtevrees over mee te gaan en de jungle te
bedwingen. Op het einde van de route ga je abseilen vanaf een platform van ongeveer 40 meter hoogte en dan is de trip voorbij. Althans het vlieg-gedeelte, er moet nog wel een kwartiertje terug naar
boven worden gelopen tot op een bepaald punt waar een pick-up truck ons weer ophaald.
Deze avond hebben we lekker met zijn allen gegeten in het Khao Kap Keng familie restaurant, waar 'de vlammende kip' beroemd is, oftewel een geflambeerde kip die inderdaad goed smaakte.Hierna was
nog een optie om naar Thais boksen te gaan maar dat sla ik vanavond over want ik ga lekker vroeg op bed om morgen weer helemaal fit te zijn voor het fietsen op het
Thaise platteland en daarna te genieten van een Thaise massage.
PS. Het internet in het hotel is niet gratis, wat betekent dat ik niet elke dag op internet ga en dat ik dus af en toe geen verslag upload!